Nieskładnie, bezwiednie, nieoryginalnie.

Minęło trochę czasu, właściwie trochę jest w tym wypadku nieszczęśliwym eufemizmem. Nadal nie potrafię sobie w racjonalny sposób wytłumaczyć, dlaczego tak się dzieje. Gy czuję nadmiar energii, chęci, wizji i inspiracji, pogoda i nastawienie innych osób skutecznie to wymywa. Czasami mam wrażenie, że siedzę w tym wszystkim zupełnie sama - i może rzeczywiście tak jest? Dużo pytań mi chodzi po głowie, a większość z nich skupia się wokół jednego: co się stało z dziewczyną, która jeszcze dwa-trzy lata temu chłonęła za pomocą aparatu całą rzeczywistość? I jestem bezsilnie zła, że nie mogę znaleźć odpowiedzi na dręczące mnie znaki zapytania. Jestem bezsilnie zła, że hamuję swoje wizje, pomysły, idee, które pomogłyby rozwijać nie tylko moje umiejętności, ale i całego zespołu.
Wściekłość jednak ulatnia się w tym wiosennym powietrzu; pozostaje jedynie delikatne rozżalenie.


Modelka: Maja Kempińska